نت های رایحه: درخت سرو

درخت سرو (Cupressus) تاریخی باورنکردنی دارد که به دویست میلیون سال می رسد. با این حال، اولین شواهد فیزیکی در مورد وجود و استفاده از سروها به فرهنگ مصر باستان باز می گردد، که در ساخت تابوت برای مومیایی کردن فراعنه مصری استفاده می شد. در یونان باستان از آن برای ساختن کوزه هایی استفاده می شد که خاکستر سربازان کشته شده در آن نگهداری می شد. حتی کد افلاطون روی تخته های سرو نیز نوشته شده است.

درخت سرو در هنر و ادبیات به عنوان نمادی از مرگ، روح بی جان و درد ظاهر می شود. این ارتباط نمادین طولانی و ناگسستنی درخت سرو با مرگ امروز نیز ادامه دارد. غالباً می توانید سروها را در گورستانهای آمریکایی و فرانسه مشاهده کنید، در حالی که مصریان هنوز هم از سروها برای ساخت تابوت برای مردگان خود استفاده می کنند. این درخت با شکوه همچنین بخش اصلی باغ های سرو آمریکایی است که از سال ۱۹۳۱ به عنوان مقصد محبوب خانواده شناخته شده است. درخت سرو از قسمت هایی از نیمکره شمالی زمین سرچشمه می گیرد، اما امروزه می توان آن را همه جای کره زمین به جز قطب جنوب یافت.

سرو به خانواده مخروطی ها تعلق دارد، اما هنوز هم با باقی نمونه ها متفاوت است. اگرچه سرو به جای برگ پهن از خانواده سوزنی برگ هاست، اما باز هم در تمام طول سال سبز نیستند. در پاییز، آنها قهوه ای می شوند و از بین می روند و در بهار، برگ های سوزنی جدید، جوان و سبز ظاهر می شوند.

علاوه بر داشتن سمبل های بارز مرگ از زمان های بسیار قدیم، عصاره سرو اغلب در پزشکی استفاده می شود. این ماده برای تنظیم گردش خون، متوقف کردن خونریزی و بلکه برای استنشاق بسیار عالی است. روغن عصاره سرو معمولاً برای این منظور استفاده می شود. یونانیان باستان معتقد بودند که بوی روغن گیاه سرو در شرایط استرس زا ذهن را آرام می کند.

سرو نیز در صنعت عطرها، معمولاً برای ترکیبات عطر مردانه مورد استفاده قرار می گیرد. رایحه دلپذیر، خشک، تند و چوبی آن شخصیت جذاب و جسوری ارائه می دهد. در ترکیب با برگ های سوزنی کاج، ترکیبی وحشی و غیر قابل شکست از نفوذ رنگ سبز و پایه گذاری احساس زنده بودن و حیات به شما می دهد. رایحه دلپذیر چوبی آن بسیار پایدار و با دوام طولانی مدت است، آنقدر مشخص و قابل تشخیص، که با یک بار استشمام با آن آشنا می شوید و مطمئناً هرگز آن را فراموش نخواهید کرد.

روغن عصاره یا خالص سرو عمدتاً برای تهیه عطر و ادکلن استفاده می شود. این روغن که عمدتا از برگ های سوزنی آن تهیه شده تا حدی فراموش شده و از بین رفته است، با این وجود در حال حاضر میزان تولید این روغن محدود است. این ماده اغلب در ترکیب با اسطوخودوس، نارنگی، مریم گلی و بابونه برای تهیه پایه های معطر استفاده می شود. همچنین در رابطه با نت های مرکبات در ادکلن های مدرن و همچنین ترکیب های کلاسیک و نئوکلاسیک که دارای نت بالا با رایحه مرکبات هستند بسیار عالی است.

طرفداران رایحه درخت سرو می گویند که رایحه ی معطر سرو آن ها را به یاد سدر و کاج می اندازد اما با طعمی متفاوت و تغییر یافته، ولی با جذابیت بی نظیر و تعهد کمی به رایحه شیرین که باعث انتشار قدرت رایحه رام نشدنی درختان می شود. سرو پر طراوت تر از درختان مخروطی است اما نسبت به باقی سوزنی برگ ها، بیشتر یاد و خاطره روز های سرد زمستان را زنده می کند. در طول ۲۰۰ میلیون سال سابقه آن، سرو کاملاً درخت با دوامی بوده است و در عطر ها هم نیز این موضوع صادق است و حتی بعد از چند ساعت، شما هنوز هم نت های چوبی قوی آن را بر روی پوست خود حس خواهید کرد، در حالی که سایر نت ها با باد از بین خواهند رفت.

عطرهای دارای رایحه سرو عبارتند از:

Acqua di Parma Cipresso di Toscana

Annick Goutal Les Nuits d’Hadrien

Annick Goutal Ninfeo Mio

Bond no 9 Brooklyn

Cartier Le Baiser du Dragon

Chanel Allure Sport eau Extreme

Chanel Sycomore

Comme des Garcons Wonderwood

Dior Bois d’Argent

Dior Poison

Diptique Tam Dao